“Ik heb een wereldbaan. Ik mag bij mensen thuis komen om ze te ondersteunen in de zorg voor hun kind. In de begeleiding van het kind ben ik professioneel en mag ik kind zijn. Natuurlijk wel met de ontwikkelingsdoelen in het vizier.”
Christan Labee werkt als thuisbegeleider Kindzorg. Ze komt wekelijks bij tal van gezinnen over de vloer voor thuisbegeleiding aan kinderen en opvoedondersteuning aan ouders. “Ik leer bijvoorbeeld aan ouders hoe kinderen kunnen spelen, als voorbeeldfunctie voor de ouders en het stimuleren van hun pedagogische vaardigheden. Maar de begeleiding kan ook gericht zijn op de ontwikkeling van het kind. We werken nauw samen met de behandelgroepen op De Cirkel, zodat de werkwijzen op elkaar zijn afgestemd. Wat een kind binnen de behandeling leert, wordt dan, waar mogelijk, ook toegepast in de thuissituatie. Hierdoor krijgt het kind meer voorspelbaarheid.”
Tot 18 jaar
Alle kinderen die Christan ziet, hebben een lichamelijke of verstandelijke beperking. “Afhankelijk van de vraag, kom ik één uur per week of meerdere uren. Onze kracht is dat we alle momenten van de dag beschikbaar zijn. Bij sommige kinderen bereiken we de gestelde doelen en kunnen we de thuisbegeleiding loslaten. Andere kinderen zien we tot hun achttiende verjaardag. Daarna gaan ze over naar de thuisbegeleiding voor volwassenen.”
“Sinds Anthonie bij ons werkt, hebben we meer plezier. Zijn enthousiasme ‘matcht’ met ons bedrijf. We lachen meer en zijn ons meer bewust van wat we van hem en van elkaar vragen. Even een lagere versnelling werkt verademend. Voor iedereen.”
Sam Louwerse, operations manager bij Coremans BV, is blij maar ook trots op de succesvolle plaatsing van Anthonie Speelziek (30) bij zijn metaalbedrijf. Anthonie heeft inmiddels een vast dienstverband op zak. En dat terwijl Anthonie ‘een afstand tot de arbeidsmarkt’ heeft. Samen met zijn jobcoach Jaap Eekhout van Reïntegratie Zeeland solliciteerde hij bij Coremans.
Sollicitatie
“Ik werkte hiervoor twaalf jaar bij een autowasserij. Maar ik was toe aan een nieuwe uitdaging. Magazijn en transport sprak me wel aan, maar ik kende Coremans niet en wist niets van de metaalindustrie. Het gesprek ging goed. Ik had me goed voorbereid”, vertelt Anthonie enthousiast. Sam beaamt dit. “Anthonie had allerlei vragen vooraf bedacht. Daarmee maakte hij een goede indruk. Toch vond ik het moeilijk om in te schatten of hij binnen ons team zou passen. En de werkzaamheden aan zou kunnen. Het is toch anders dan een regulier sollicitatiegesprek. Daarom was het fijn dat Jaap deze sollicitatie begeleidde.”
Kans bieden
Dat Sam Anthonie een kans wilde bieden, vloeide voort uit zijn betrokkenheid bij de maatschappij. “Het was in een periode dat ik van een aantal collega-ondernemers positieve verhalen hoorde over dergelijke plaatsingen. Verder kwam de Participatiewet in beeld. Ik vond het eigenlijk niet meer dan normaal om ook mensen als Anthonie een kans te bieden op een volwaardige baan. Daarvoor moet je als ondernemer niet te veel rekenen, maar vooral je hart laten spreken.”
Cursus
De start van Anthonie heeft Sam vooraf aangekondigd bij de 45 medewerkers. “Ik wilde dit doen en ik wilde er een succes van maken. Het was belangrijk om iedereen daarbij te betrekken. En dat is gelukt. Iedereen houdt rekening met Anthonie. Sterker nog, hij wordt het meest enthousiast begroet van ons allemaal als hij de kantine binnen stapt.” Anthonie zelf is helemaal in zijn nopjes met zijn baan. “Het is heel afwisselend. De helft van de tijd werk ik in het magazijn. In de rest van de rijd ik met de bus om onderdelen op het halen of weg te brengen. Soms naar het zusterbedrijf in Doetinchem en in de rest van Nederland. Om het metaal goed te kunnen zagen, heb ik een cursus meten en weten gevolgd bij Arduin. Ook dat heb ik nu onder de knie.”
Het hebben van werk en/of zinvolle dagbesteding is een fundamenteel element in iemands leven. Ook voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt zoals bij mensen met een verstandelijke en/of lichamelijke beperking of niet-aangeboren hersenletsel. Gors ondersteunt hierbij als dat nodig is. Werk zorgt voor een dagritme en geeft betekenis aan het dagelijkse leven.
Lizet Paardekoper is enthousiast over haar werk bij Pop-up store Juust koffie & kado in de Scheldestraat in Vlissingen. “Ik heb het gevoel dat ik me nuttig maak. Dat voelt goed. Daar komt bij dat ik het werk ook echt leuk vind. De tweedehandskleding uitzoeken en mensen te woord staan. Het bevalt me. En eigenlijk zo goed dat ik misschien wel vaker wil komen dan één dag per week.”
Turks brood en fingerfood
Juust zit in de kleurrijkste straat van Vlissingen. Daar is het aanbod op aangepast. Naast koffie en thee kun je er heerlijke tosti’s eten gemaakt met Turks brood en bijvoorbeeld Dip & Dop. Dat zijn drie rondes fingerfood met lekkere dips. Daarnaast vind je bij Juust onder andere tweedehandskleding en boeken en leuke hebbedingen. Een deel daarvan is gemaakt op activiteitencentrum De Onderneming. “Alles wat je hier ziet, is te koop. Ook de stoel waarop je zit. Toen ik hier pas werkte, zag ik een leuke kaarsenstandaard. Maar toen ik deze wou kopen, was die al verkocht”, lacht Lizet.
Naar regulier werk
Heel anders is het werk dat Wendy Strijdonk en Hugo Dijkstra doen bij De Productie in Goes. Zij verrichten inpakwerk, bijvoorbeeld voor de ‘overbuurman’, de lijm- en kitproducent Bison. “Maar dat is niet het enige”, legt Wendy uit. “We vullen ook goodiebags. Dat hebben we gedaan voor het tijdschrift Tina en de Ride for the Roses. Erg leuk was dat. We ondersteunen het centraal kantoor van Gors bij het versturen van brieven en hebben geholpen bij het Challenger Tennistoernooi.” Wendy werkt nu tweeënhalf jaar bij De Productie. “Toen ik hier kwam werken, had ik erg veel behoefte aan afleiding en structuur. Daardoor werd ik minder gespannen. Het werk doet me goed. Zo goed, dat ik samen met mijn jobcoach uitkijk naar regulier werk. Zo werk ik nu twee ochtenden per week bij Cleanmaster Biolux.”
Jubileum
Hugo werkt vier dagen per week bij De Productie. Het werk dat hij doet, bestaat uit stickers plakken en dozen stapelen op pallets. “Als ik dat niet goed doe, roept Corina dat het een ‘gatenkaas’ is”, vertelt hij lachend. Het is duidelijk dat hij geniet van zijn werk. Af en toe een grapje en ondertussen serieus doorwerken. In de pauzes knijpt hij er altijd even tussenuit. Voor een wandeling naar buiten, langs het gebouw van Delta. Daar kijkt hij steevast welke temperatuur er op het matrixbord staat. En natuurlijk meldt hij dat zodra hij terug is. Binnenkort viert Hugo zijn 12,5 jarig jubileum. Dat wordt zonder twijfel gevierd, zoals alle bijzondere jubilea. “Corina maakt dan altijd een lied”, vertelt Wendy. “En we hebben hapjes en drankjes.”
Duurzame kinderboerderij
Greet Timmerman werkt als unitmanager bij De Punt in Zierikzee. Hier vind je een bakkerij, kinderboerderij en lunchroom. De mensen die er werken hebben een verstandelijke of lichamelijke beperking of niet-aangeboren hersenletsel. “Ik heb altijd moeite met de term dagbesteding. Het is zoveel meer. Ik vind het een werk-leerbedrijf. Iedereen werkt hier naar vermogen en we sturen op ontwikkeling.” De Punt heeft een speciale, centrale plaats in de wijk. Veel mensen weten de locatie te vinden. Al was het maar voor het inleveren van oud papier, oude kleding, oud vet en oude elektrische apparatuur. “Er zijn tal van redenen om hier te komen. En de verschillende diensten vullen elkaar aan. Kom je voor de kinderboerderij, dan smaakt een kopje koffie hier prima. Natuurlijk met een koekje uit de bakkerij erbij.”
Plezier én afleiding
Vincent Romijn werkt vier dagen per week bij De Punt. Hij is veelzijdig. Hij helpt in de bediening, werkt in de bakkerij ,maar schildert ook. “Bedienen vind ik leuk. Alleen als het terras heel vol zit, is het lastig. We serveren een lekkere lunch. Het Twaalfuurtje bijvoorbeeld. En lekkere kroketten. Uit de oven, zodat ze niet zo vet zijn.” Peter van Splunter is drie dagen per week bij De Punt te vinden. “Ik geniet erg van mijn werk in de kweekkas. Samen met een vrijwilliger kweek ik buxusplantjes. En die verkopen we ook. Het werk is voor mij een prettige afleiding. Anders zit ik me maar thuis te vervelen. Dit brengt plezier én afleiding.”